بال پرواز
ویکتور هوگو میگه:
امید در زندگی بشر آنقدر اهمیت دارد که بال برای پرندگان
امروز که از خواب بیدار شدم تصمیم گرفتم تا می تونم فقط مثبت ها رو ببینم، خیلی ها که سلامتیشون رو از دست دادن همیشه با صدای بلند فریاد می زنن که سلامتی بزرگترین نعمت، اگه سلامتی باشه دوباره می تونی از نو همه چیزو درست کنی، دوباره می تونی از زمین بلند بشی و اوج بگیری.
جناب حافظ هم در این باره میگه:
بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم
فلک را سخت بشکافیم و طرحی نو براندازیم
اگر غم لشگر انگیزد که خون عاشقان ریزد
من و ساقی بدو تازیم و بنیادش براندازیم
باغبان گر ..
باغبان گر پنج روزی صحبت گل بایدش
بر جفای خار هجران صبر بلبل بایدش
ای دل اندر بند زلفش از پریشانی منال
مرغ زیرک چون به دام افتد تحمل بایدش
رند عالم سوز را با مصلحت بینی چه کار
کار ملک است آنکه تدبیر و تامل بایدش
تکیه بر تقوا و دانش در طریقت کافری است
راهرو گر صد هنر دارد توکل بایدش
نازها زان نرگس مستانه اش باید کشید
این دل شوریده تا آن جعد و کاکل بایدش
فعلا کمی آرام
رسم روزگار این جوریه که تنها باید چسبید به همین حالا، درست همین حالا
در همین نقطه ی حال زندگی کرد بدون فکر کردن به فردا و فرداهای دگر
امروز که به خیر گذشت، فردا رو هم می سپارمش به خدا
خدایا به خاطر امروز ممنونم
کار دنیا...
بعضی روزا چشاتو باز می کنی می بینی همه چیز تو هم پیچ خورد. مقالت ریجکت شد و دکتری بر باد رفت. همه زحمات چهار ساله با قضاوت های ناجوانمردانه کسانی که دم از علم می زنن ولی دانشمند نیستند.
انتظار بیشتری هم از این کره خاکی نمی شه داشت.
اختیار هیچ چیز دست خودت نیست، یه روز می دن و یه روز دیگه می گیرن
و هر روز تو باید دوباره و از سر شروع کنی با یه امید تازه تر
فعلا امیدی برای ساخت دوباره ندارم
"شاید فردا با نگاه شاپرکی جان دوباره بگیرم"