ای خدای مهربان

کاش برای یک لحظه هم که شده همه ی انسان های دنیا دست به دست هم میدادند تا ...

تا ...

تا من، او و دیگری اینهمه احساس تنهایی نکنیم.


حس و حالم در روزهای انشعاب

یه دلتنگی غریبی هست که هیچ وقت رهات نمیکنه

سوال اینکه:

آیا واقعا روزی خواهد رسید که به آرامش مطلق برسی؟

***************************************************

دلم برای پدر و مادرم که دارم ازشون جدا میشم تنگ شده

دلم برای استادم که خیلی وقته ندیدمش تنگ شده

دلم برای دوستام : رباب، زهرا ، ... تنگ شده

دلم برای خدا هم که خیلی وقته هیچ خلوتی باهاش نداشتم تنگ شده

دلم تنگه تنگه


نگرانی ام

خواستم ایمیل بزنم نشد

خواستم حضوری بیایم که نشد

تصمیم گرفتم اینجا برایتان بنویسم که:

استاد عزیزم من بسیار متاسفم که این روزها وظیفه خود را فراموش کرده ام

چاره ای فعلا برایم نیست تا این روزهای تشکیل زندگیم به پایان برسد

از اینکه احساس میکنم که شاید از دستم ناراحت باشید سخت آزارم میدهد

مرا ببخشید 

امیدوارم که بتوانم از دیگر روزهایم کمال استفاده را ببرم

دوستتان دارم از ته دل