شاکی

ای عالم هستی

{من از لب تو منتظر یه حرف تازم تا قشنگترین قصه عالم رو بسازم}

این چند روزه مشاهده گر اتفاقات متفاوتی بودم

بعضیاشون بسیار زیبا/ بعضیاشون قابل تامل و بعضیاشون دردناک بودن و آزار دهنده

خیلی حرف تو گلوم مونده و لیکن تنها یه گوش برای شنیدن مشکلی رو ازم حل نمیکنه/

یه مرشد می خوام یه مرشد خوب که راهو نشونم بده

این روزا بد جوری در خماری ناآگاهی و شاید آلودگی فرو رفتم

حس زیبای سبکبالی و پرواز ازم فاصلی گرفته

شاکیم  شاکیم و شاکیم...

اجازه میدن؟؟؟

فقط در حد یه نفس عمیق

می خوام فاصله بگیرم

از این فضای مه آلود

فرجه برای امتحان

فعلا یه ده روزی نیستم

آخه امتحانامون شروع شد

امسال اولین باری که می خوام امتحان Open Book بدم.

امیدوارم که سخت نباشه

پس فعلا بای