چه صفایی داره که آسمون می غره و می باره اونم بارش از نوع تگرگ
دل منم مثل این آسمون گرفته و ابریه
رعد و برق میزنه
داد میزنه
دوست داره بباره
ولی میدونی به چی فکر میکنه
به اینکه بارش اون کجارو آباد میکنه ؟ کجارو سیراب میکنه؟
خیلی سوال دارم
خیلی زیاد
ولی خوب فعلا جوابی براشون ندارم
دوست دارم یکی برام توضیح بده که اینجا چه خبره
ای کاش دلم میبارید و از بارش اون جوونه هایی از زمین جهلم بیرون میزد که هر کدوم پاسخ روشنی بود برا سوالام
بود آیا که در میکده ها بگشایند گره از کار فروبسته ما بگشایند
| اگر از بهر دل زاهد خودبین بستند | دل قوی دار که از بهر خدا بگشایند |
به صفای دل رندان صبوحی زده گان بس دره بسته به مصباح دعا بگشایند
بگشایند...
بگشایند...
سسسسسسلام وبلاگ خوشکلی داری به منم سر بزن.....
سلام سنین ده بایرامین موبارک دوهتور
سلام
باریدن دل فقط برایه اینه که همون دل به آرامش ظاهری برسه
برایه اینکه بتونیم یه آرامش حقیقی رو به دلمون هدیه کنیم باید معرفت درستی رو نسبت به خودمون پیدا کنیم
اول یه سری ملزوماتی وجود داره که اونها شرط لازم هستند وقتی اونها رو رعایت کردیم نوبت به شرطهایه کافی میرسه
نباید با انجام دادن بعضی کارها که وظیفمونه فکر کنیم که خیلی کار انجام دادیم
بهشت رو به بها می دهند نه به بهانه
به دنبال پاسخ نباش عزیزم ...
زندگی یک معادله ی لاینحله ... فقط سعی کن زندگی کنی
بخندی ... برقصی ... بدون آنکه در پی حل معادلات پیچیده ی زندگی باشی !
یعنی منظور از زندگی حل معمای اون نیست؟
یعنی فقط بخندیم کافیه؟
آخه وقتی نمیتونم فلسفه خیلی چیزارو بفهم دیگه نمیتونم بخندم
ولی سعی میکنم که بخندم مثل شما