آرزوهای امروزم

میگن کلمه ناممکن یه چیز نسبی هستش و لااقل در امور زمینی میشه گفت حقیقت چندانی نداره یعنی ناممکن های ظاهری زیادی وجود دارند که ممکن هستن و اگه فعلا بروز و ظهور نکردن به خاطر شرایط حاضر هستش.

بنابراین میشه تصور کرد که در روزگاری نه چندان دور مثلا دارویی ساخته بشه که بتونه خصلت های بد آدمارو بگیره و اونارو مبدل به خصلت های زیبا کنه

یعنی مثلا حس حسادت تبدیل به حس رفاقت بشه

 کینه تبدیل به عشق بشه

بداخلاقی تبدیل به مهربانی بشه

مسابقه های جهانی ترتیب داده بشه که در اون به جای اینکه مثلا آدما فوتبال بازی کنن بخوان مسابقه مهربونی و کمک برگزار کنن و تماشاچی ها اونارو در انجان دادن خوبی ها تشویق کنن

چه دنیای زیبایی خواهد بود که در اون دیگه هیچ آدم غصه داری وجود نداشته باشه و تنها غصه آدما این باشه که نکنه دوستام دارن غصه میخورن

چه حس خوبیه که ببینی همه جای دنیا رنگ رنگین کمونه