...

گر چه ما بندگان پادشهیم گنج در آستین و کیسه تهی هوشیار حضور و مست غرور شاهد بخت چون کرشمه کند شاه بیدار بخت را هر شب گو غنیمت شمار صحبت ما شاه منصور واقف است که ما دشمنان را ز خون کفن سازیم رنگ تزویر پیش ما نبود

پادشاهان ملک صبحگهیم جام گیتی نما و خاک رهیم بحر توحید و غرقه گنهیم ماش آیینه رخ چو مهیم ما نگهبان افسر و کلهیم که تو در خواب و ما به دیده گهیم روی همت به هر کجا که نهیم دوستان را قبای فتح دهیم شیر سرخیم و افعی سیهیم

وام حافظ بگو که بازدهند کرده ای اعتراف و ما گوهیم