قلاده بر گردن

گاه فکر میکنم که شاید ماهم مثل این سگانیم

قلاده ای به گردن

تا هر کجا که صاحبمان اجازه دهد حرکت میکنیم  و میدویم

گاه که میخواهیم بازی کنیم صاحبمان طناب را میکشد و مجبور به اطاعت امریم

گاه که از کنار هم رد میشویم دلمان برای هم میتپد ولی قراری بر ایستادن نیست

نمیدانم

هر چه که هست تنها میدانم که رها نیستیم